اليناي عزيز بيرون از حرفها و معاني زندگي را تجربه كن.خود باد باش.خود درخت.برقص.زيبا و جانانه .با همه وجود.نگاه نكن كه ذهن هاي عقب مانده چه مي گويند.دل به تعريف آنها نبند!!از انتقادهايشان نيز ملول نباش.فقط رهايشان كن.با آنها باش،اما دور از ذهنيت هايشان.به آنها عشق بورز،اما حرفهايشان را نشنو.آنها آئينه هاي مكدرند!آنها غرض آلودند.آنها زخمي جهلند.
به رابطه هايت هوشيار و مسئول شو.به افكار و رفتارت نيز،ناگهان خورشيدي متفاوت از دل اين توهم ديدگانت را مي نوازد به مهر و عشق.و قلبت گواهي خواهد داد كه تو در راه منزلي!!خود منزلي،خود سيمرغ هستي.خود طوري،قافي.
